Friday, August 2, 2013

اصول فرود در کوهنوردی

بیشتر آسیب دیدگی های پا در كوه، مانند دررفتگی ، پیچ خوردگی و حتی شكستگی در پایین آمدن با عجله از كوهستان پیش می آید.در هنگام كوهپیمایی مداوم و بدون عجله حركت كنید، چنانچه كوه پیمایی درست صورت نگیرد ممكن است به بدن آسیب رسانده و مشكلات جدی به همراه داشته باشد هنگام پایین از سرازیری كوهستان عجله نكنید . بیشتر اتفاقات ناگوار در این مواقع صورت می گیرد. در سراشیبی كوهستان بواسطه برجستگی های مسیر پرتگاه ها و موانع مشخص نیستند و چنانچه خود را كنترل نكنید با خطرات ناگواری روبه رو می شوید.

توصیه های مهم:
موقع پایین آمدن از كوه گام هایتان را كوتاه و كنترل شده بردارید تا كمترین تاثیر را بر محیط بگذارید. قدم های برداشته شده در سرازیری باید متعادل تر از قدم هایی باشد كه تنها تحت تأثیر قوه جاذبه و بی اختیار برداشته می شود. گام های متعادل از بروز خستگی زودرس جلوگیری كرده و انرژی شما را حفظ می نماید. در این نوع حركت هیچ وقت نباید پای را بر زمین سایید یا استخوان ها و عضلات را بی جهت به حركت در آورد. حفظ تعادل باید به صورتی عملی شود كه در صورت احساس سستی زمین در زیر پا، بلافاصله خورد را به عقب كشیده و حركات بعدی راتحت كنترل قرار دهید.

موقع كوهپیمایی و به خصوص هنگام پایین آمدن از كوه، آرام و راحت حركت كنید و مرحله به مرحله استراحت كرده و از مواد غذایی كالری زا برای تجدید قوا و انرژی كمك بگیرید. هنگام فرود از كوه استراحت را فراموش نكنید زیرا در پایین آمدن به زانوها بیشتر فشار وارد می شود به استراحت در سرازیری به همان اندازه استراحت در بالا رفتن از كوه اهمیت دهید.
هنگام پایین آمدن از كوه از انجام و حركات اضافی و غیر ضروری خودداری نموده و ضمن حفظ نیرو و ذخیره انرژی موجود در بدن، به ویژه در فصل زمستان و نیز تنفس صحیح از رسیدن به خستگی زودرس جلوگیری كنید. هنگام فرود آرام، از قراردادن دست ها در جیب جدا خودداری كنید.

در مسیرهای برفی از سرخودن بدون كنترل خودداری نمایید. در شییب های تند به صورت زیگزاگ حركت كنید تا شیب مسیر شكسته شود. هنگام شن اسكی و فرود از سنگ ریزه ها ، بدن را به عقب متمایل كنید و مواظب پرتگاه ها و موانع باشید . سعی كنید از ریزش سنگ به پایین خودداری كنید و قبل از گرفتن آنها به عنوان تكیه گاه از محكمی آنها مطمئن شوید.

هنگام پایین آمدن از كوه، از چوبدست یا باتوم جهت كاهش فشار روی زانوها و حفظ تعادل اسفتاده كیند . در صورت نیاز از كلنگ برای تعادل و ترمز كردن استفاده كنید. این وسیله روی چمن زارهای شیب دار، جنگل ها و خزه ها هم بسیار مفیداست. به هنگام پایین آمدن از كوه از قدم ها را با مكث بردارید و در شیب های تند روی هر پا اندكی استراحت نمایید. در سرازیری ها از تمام سطح پا استفاده كنید و از حركت با بغل پاها خودداری كنید . پاها را روی زمین نكشید، بلكه اندكی از زمین بلند كرده و دست ها را برای حفظ تعادل آزاد نگه دارید.

فاصله بین افراد را به حداقل برسانید تا سنگ ریزشی احتمالی نتواند سرعت و قدرت خطرناكی پیداكند. توجه كنید كه در مسیرهای خطرناك كه امكان عبور دسته جمعی تیم وجود ندارد، یك نفر یا گروه كوچكی از افراد از گذرگاه رد شده و بقیه در محلی ایمن پناه بگیرند.

همیشه برای رها كردن كوله پشتیتان هنگام سقوط آمادگی داشته باشید.
با انتخاب بهترین راه ها و منطقی ترین مسیرها برای پایین آمدن از كوه ، از مصرف بیهوده انرژی جلوگیری كنید.
هنگام فرود، وزن شما و كوله پشتی به شدت روی ران، زانو و به طور كل پاها وارد می شوند. انگشتان جمع شده و تكان های گوناگون بدن به بالای ستون مهره ها حركت كرده و همه بدن را تكان می دهد. از دویدن در سرازیری ها جدا خودداری كنید این كار آسیبهای جبران ناپذیری به مفاصل و استخوانهای پاهایتان وارد می سازد.

در شیب های تند آرام و سنگین قدم بگذارید و پا را از زانو كمی خم و با فاصله كم و حالت انعطاف زیاد بدنتان حركت كنید. همیشه در پایین آمدن از كوه وقت اضافی برای گروه پیش بینی كنید. هنگام پایین آمدن از كوه، شخص باید گامهای خود را با اختیار و كنترل شده بردارد و به میزان سرعت خود توجه داشته باشد. به عبارت دیگر عضلات پایتان را شل نكنید، بهترین راه برای پایین آمدن آن است كه زانوها را كمی خم كنید و كمر را صاف نگه دارید ( راه رفتن میمون وار )

كوه پیمایی در شرایط زمستانی تفاوت های زیادی با كوه پیمایی در فصل های دیگر دارد، چرا كه كوه نورد با مشكلات گوناگونی در هنگام صعود و پایین آمدن از كوه مواجه می شود. برای پایین آمدن از شیب یخی با زاویه كمتر می توان بدن را عقب داده و بر روی كرامپون و سخمه كلنگ اقدام به پایین آمد نمود ، به ترتیبی كه دست طرف شیب را در دسته كلنگ و نزدیك به سخمه قراردارد و دست دیگر را به دسته كلنگ گرفت و با كشیدن محكم سخمه به سطح شیب بر روی برف سر خورد و اقدام به پایین آمدن نمودو یا دست را به دسته كلنگ در نزدیك سخمه گرفت و با فشار سر كلنگ به یخ و فشار كرامپن ها به طرف پایین،به طرف انتهای شیب شیب حركت نمود.

هنگام پایین آمدن در شیب هایی با برف سخت باید به وسیله ضربه پاشنه كفش، جای پا بسازید . با زیاد شدن شیب و سختی ساختمان برف استفاده از كلنگ و كرامپن اجتناب ناپذیر است. غالبا كلنگ در هر صعودی در دست طرف شیب قرارد می گیرد. همیشه به هنگام كوهنوردی و انتخاب مسیر به بازگشت هم فكر كنید. اگر بالا رفتن از جایی آسان است. لزوما پایین آمدن آسان نخواهد بود.
هنگام حركت در سرازیری كوه،داخل پوتین، جوراب ضخیم و نرم دیگری پوشیده و با بستن محكم بند كفش از حركت اضافی پا در پوتین جلوگیری كنید. موقع پایین آمدن از كوه است كه خراش های پوستی ایجاد می شود و مفصل زانوها جابجا شده و مچ پا می چرخد، از این رو سرعت در سرازیری نباید خیلی بیشتر از سرعت سربالایی باشد. چنانچه هنگام پایین آمدن از كوه، كفش پنجه پایتان را می زند، توقف كنید و بند كفش خود رامحكم كنید.

به هنگام پایین آمدن از شیب های تند كوهستان، جهت كاهش فشار ناشی از شیب و حمل كوله پشتی ، به صورت زیگزاگ ( مارپیچ ) حركت نموده و از برداشتن قدم های بزرگ خودداری كنید. این كار انرژی شما را بیشتر حفظ می كند و می توانید مسافت بیشتری را طی كنید و روز بعد دچار انقباض عضلانی كمتری شوید. وقتی از سراشیبی كوه پایین می روید بندهای شانه كوله پشتی خود را محكم كنید، زیرا اگر كوله پشتی مدام جابه جا شود تعادل تان به هم می خورد. پوتین های خورد را چك كیند ومطمئن شوید كه بندها محكم بسته شده باشد، به طوری كه انگشتان پا جلوی كفش ها را لمس نمی كند ( پا به جلو نمی لغزد ).

منبع: سایت کوه - گردآوری: دکتر حمید مساعدیان

No comments:

Post a Comment